Hüseyin Karadan hayatın bir kesitinden hayatın tamamına ışık tutacak bir deneme. Kara, hayatı bir yolculuğa benzetiyor, kendi değişiyle ilk insandan son insana kadar uzanan bir yolculuk Bu uzun yolculuk kimin yolculuğu? Bu yolculuk benim, senin, onun ve bütün insanlığın yolculuğu Bu yolculuğun garip olduğu kadar, beklenmedik halleri de var. Tekdüze giderken hayat bir de bakarsınız ki, alabora olmuşsunuz; gökteyken yerin dibine inmiş ve yerdeyken de gökyüzüne çıkmışsınız. Ortalık süt limanken, bir de görürsünüz ki, her yönden rüzgâra tutulmuşsunuz; kasırgalar ortalığı kavuruyor. Bir yolculuk ki, doğan hiç kimse ondan nasipsiz kalamaz. Bu dünyaya gelip, yolcu adını almayan tek bir kişi bile yoktur. Bir yolculuk ki, herkese eşit mesafede durur. Bir bakarsınız, darda olsa da yolculuktan memnun olanlar var; bir bakarsınız, bolluklar içinde yüzse de, saçını başını yolanlar olur. Yolu bitirmeden yolculuklarını sonlandıranlar da var. İlk insandan son insana kadar hiç kimsenin yolculuğu birbirine benzemez.
