Kalemim, kâğıda dökülen sözcüklerde sakladı Aşkın Renk Halleri’ni...
Pembesiyle, kırmızısıyla, sarısı, yeşili, mavisi, turuncusu ve moruyla kapladı o kocaman yaşanılası aşk dünyasını...
Ve siyahta düştü umutsuzluğa...
Griye ise hiç uğramadı.
En nihayetinde beyazda karar kıldı. Beyazdı onun adı; içinde her rengi barındıran,
her şey olup aslında hiçbir şeye benzemeyen...
(Tanıtım Bülteninden)
