912 numaralı yelkenin, beyaz gelinliğin olsun
Ve sen çırpıntısız denizlerde uç bebeğim
Çıkmasın yoluna tek bir dalga
Düşmesin o derin gözlerine tek bir damla
Bereketli olsun toprakların
Hiç bulutsuz bir gökyüzün
Beline değen saçların efil efil esen rüzgârlara uyansın
Yanakların da benden sana miras pemben
Dudağında kelebek dokunuşlu gülden güzel gülüş...
Hiç donmasın
Hiç solmasın bebeğim
Minik ellerin beyaz yelkenini sımsıkı kavramışken
Hayatta seni hiç bırakmasın ellerinden
Düşmeyesin!
Olur ya düşersen
Gölgem gövdeni korur bilesin
Minik ellerin beyaz yelkenini sımsıkı kavramışken
Hayatta seni hiç bırakmasın ellerinden
Düşmeyesin!
Olur ya düşersen
Gölgem gövdeni korur bilesin
Olur ya düşersen
Sakın ha üzülmeyesin!
Hayat bu, de... Ve gül geç bebeğim
Düştüğün yerler acıtırsa yüreğini
Al acılarını kıvır dizlerinin altına
Yeni baştan başla her şeye, gül geç zamana
Gül geç bebeğim
Dünyam da sensin, yaşam kaynağım da
Sen gül ki ben sonsuza güleyim
Yolların kır çiçekleriyle dolsun
Değmesin yapraklarına ihtiras rüzgârları
Koru göğsün de sevdalarını
Ve aşka açtırma yaban güllerini
Her gün buda sevdanı
Sardırma ona sarmaşık dikenlerini
Korkma yalnızlıktan
Korkma karanlıkta yıldızları toplamaktan
Uzan en uzaktakine elin yansa da
Uzan...
Ve tak onları uzun ipek saçlarına...
