Mehmet Kaplan, 1872’de basılan Şemseddin Sa-mi’nin Taaşşuk-ı Talat ve Fıtnat romanını “eski örf ve âdetlerin baskısına, ailenin gençler üzerindeki tahakkümüne bir protesto” olarak görür. Gerçekten de eser, o dönemde çoğu romanda ele alınan ev-lenmede söz sahibi olamayan gençlerin karşılaşabi-lecekleri sorunları trajik bir biçimde ele alır.
Tanzimat döneminin ilk romanlarından olan bu eserde Talat ile Fıtnat adlı iki gencin ölümle biten hazin aşk hikâyesi anlatılmaktadır.
Kitap, yeni harflere sadeleştirilmeden aslına uygun olarak aktarılmış, bilinmeyen kelime ve tam-lamaların sözlük anlamı sayfanın altında verilmiş-tir.
