Yirminci yüzyılda İran’da yetişen iki dilli şairlerin başta gelenlerinden biri de Muhammed (Mehemmed) Hüseyin Şehriyar’dır. Hafız ve Sadî başta olmak üzere klasik İran şiirinin ustalarının izinden giden Şehriyar genelde klasik tarzın kurallarına bağlı kalmış, klasik mazmunları kullanmıştır.
Yârin şehrinde bundan başka şehriyar yok
Yârin şehri gibi şah yetiştiren bir şehir yok
Ben cennet kuşuyum ama bu kafeste
Şimdi aşkın esiriyim; kaçacak yer yok
Hazan yaprağı yüzüm gibi sararmasın
Gülüm! Yüzünün tazeliğinde bahar yok
Lalenin kanıyla gül yaprağına yazmışlar
Vah vah! Lale yüzlülerin devrine itibar yok
Yıldız! Sahit ol. O naz uykusu sarhoşunun
Geceleri uyumaz âşığın halinden haberi yok
Yârin şehrinde yaşamak cana can katar ama
Bu şehirde Şehriyar’a gamdan başka yâr yok
