Doğu Kilisesi, Hıristiyanlık tarihinde özel bir yere sahip. Roma
İmparatorluğu’nun doğusunda kök salmış, Batı kiliseleri tarafından
ötekileştirilmiş, siyasi etkileri derin biçimde hissetmiş ve kendine özgü
inanışlar, ritüeller geliştirmiş kadim bir kilise...
Doğu Hıristiyanları Nesturiler: Tarih, İnanç, Ritüel; Part, Sasani,
Müslüman ve Moğol yönetimlerinin gölgesinde gelişen Doğu
Kilisesi geleneğini, hem Hıristiyan dünyasında hem de geniş doğu
coğrafyasında yaşanan siyasal-toplumsal gelişmelerle bağlantılı olarak
anlatıyor. Teolojik tartışmalar etrafında çok temel soruları ele alıyor:
İsa Mesih’in şahsında ilahi ve beşeri tabiatlar nasıl birleşti? Kutsal Ruh
neye işaret eder? Vaftiz, Kutsal Haç, oruç ve dua törenlerinin anlamı
nedir? Kitap, tüm bu soruların cevabını ararken Hıristiyanlık içindeki
ayrışmaların kökenini de ayrıntılı biçimde tartışıyor.
Sadece dinler tarihi değil medeniyetler tarihi açısından da ufuk açıcı
olan bu çalışma, alanında önemli bir boşluğu dolduruyor.
“Doğu Kilisesi’nin kendine özgü tarihsel gelişiminin en önemli özelliği,
tarih boyunca yabancıların hâkimiyeti altında yaşamasıdır. Normalde
Hıristiyan bir hamiden mahrum olmasının, kilise açısından birçok
olumsuz sonuç doğuracağı düşünülebilir. Ancak çalışmamızda elde
edilen veriler durumun tam olarak böyle olmadığını, aksine Doğu
Kilisesi’nin kendi özgünlüğünü koruması ve geliştirmesi açısından
olumlu bir işlev gördüğünü ortaya koymuştur.”
