Bir anne ve kızı yurt dışından Tokyo'da buluşmak üzere yola çıkarlar: Burada sonbahar akşamları boyunca kanallarda yürürler, tayfun yağmurlarından kaçarlar, küçük kafe ve restoranlarda yemeklerini paylaşırlar ve şehrin radikal modern sanatını görmek için müzeleri ve galerileri ziyaret ederler. Bu sırada hava durumu, burçlar, giysiler ve nesneler, aile, mesafe ve hafıza hakkında konuşurlar. Ancak belirsizlikler çoktur. Burada gerçekten konuşan kimdir –sadece kızı mı, yoksa anne mi? Ve bu eliptik, hatta belki de hayali yolculuğun arkasındaki gerçek sebep nedir? Yalın ve derinlikli bir anlatı formunda, herhangi birimizin ortak bir dil konuşup konuşmadığına, bir ilişki denkleminde hangi boyutların sevgiye açılabileceğine ve bir başkasının iç dünyasını gerçekten bilmek için nasıl bir cesaret gerektiğine dair zarifçe yazılmış bir roman...
“Jessica Au’nun kısacık romanı Kar Havası, nesilden nesile miras kalan ailevi özellikleri ve bunlardan uzaklaşmayı ustaca bir bilinç akışıyla anlatıyor.” —The New York Times
“Bir kitap okurken nadiren duygulanırım. Kar Havası'nın sessiz güzelliği ve sakin sadeliğinin arkasında yatan Jessica Au’nun edebî gücü takdire şayan.” —Eduard Louis
“Au’nun sakin ve güçlü odak noktası daha uzun bir kitabı kapsayabilirdi –ama bu roman zarif ve derin. Anlatıcının fotoğraf makinesinin diyafram açıklığına ince ayar yapması gibi, Au da ölçeğimizi seçmekte, neye dikkat etmemiz gerektiği konusunda bizi yönlendiriyor.” —The Guardian
