Kuşlar da göçtü sevgili!
Hem de boşanarak yağmur gibi.
Boş kaldı gönlümün dalları,
Kırıldı sevdamın kanatları.
Kaybolup gitti gözlerimden,
Bir perde gibi geçti hayalin önümden.
Kuşlar da göçtü sevgili!
Kalbimdeki o bahçeden, korudan;
İncir çekirdeğini doldurmazdı gidişin,
Tüm sebeplerin havadan sudan…
İçimde çırılçıplak bir yalnızlık…
Kaldı bir dağ başı gibi ıssızlık.
Cıvıldamıyor gönlümde
Kuşların çalgı sesleri,
Yankılanıyor şimdi
Çığlıklarının akisleri.
Kuşlar da göçtü sevgili!
Ve ey sefil! Sen de kalakaldın öyle,
Ruhunda bir dolu avuntu ile.
