Kitabın değerini anlamak için, hakkında söylenenlere bir göz atmak kâfidir.
“Mösyö Girard bize bir kitap tavsiye etti ve mutlaka okumamızı söyledi. Bu, Aix-Marseille Üniversitesi Rektörü Jules Payot’nun (1859-1940) “l’Education de la Volonté” (İrade Terbiyesi) adlı kitabıydı. Ertesi gün şehre inerek kitabı aldım, ihtiyar bir meşenin dibine oturarak İrade Terbiyesi’ni okumaya koyuldum. Okudukça içimde tahassür ve nedametle karışık müphem bir acı duymaya başladım. Kendi kendime, ah bu kitap on sekiz, yirmi yaşlarımdayken elime geçmeliydi diyor ve geciktiğim için üzülüyordum.”
Ord. Prof. Dr. Ali Fuad Başgil
“Batı’da asırlardır zihinleri meşgul eden batıl inançlar ve felsefi safsatalar icabı olsa gerektir ki, irade terbiyesi çalışmaları, eski medeniyetlere nispeten pek yeni olup, Payot’nun takriben on beş sene önce yayımlanan nefis kitabıyla başlar. Payot’yu takiben kaynaklarımızda gösterdiğimiz veçhiyle psikolojiyle uğraşan birçok âlim, aynı zeminde yeni yöntemler geliştirmeye çalışmışlar ise de hiçbiri Payot’nun ortaya koyduğu ‘derin düşünme’ yasasını aşacak bir yöntem göstermeye muvaffak olamamış ve ünlü filozofun dehasının yanında irade terbiyesi konusunda kısmi noktaları derinleştirmekten başka bir sonuca ulaşamamıştır…”
Dr. Edhem, Terbiye-i İrade,
10, 2. Baskı, İstanbul, 1926, -1911’de basılan ilk baskının önsözü.
“Kaderimi tayin eden kitap” ve “disiplin içinde çalışmayı bu kitaptan öğrendim.”
Cemil Meriç, Bu Ülke
