Karin Karakaşlı’dan ilkgençliğin duyarlılığı ve iletişimin kırılganlığı üzerine...
1997 Bu Yayınevi Roman Yarışması Mansiyon Ödülü
Annesinin ölümünün üzerinden yıllar geçtiği halde, babası yeniden evlenen Deniz çok mutsuzdur. Delikanlı, babası ve yeni eşi İdil’in ısrarlarına karşın, uzak bir ilde oturan teyzesi ve eniştesiyle yaşamakta, sadece yaz tatillerinde eve dönmektedir. Annesine yazdığı “gönderilmeyen“ mektuplar sayesinde yaşama tutunmaya çalışan Deniz, o yaz tatilinde de babaevine gönülsüz gelmiştir. Ailesinin yeni taşındığı sokakta, karşı evde oturan Aykızı’yla kurduğu arkadaşlık, yalnızlığını unutturur. İki gencin yakınlaşması zamanla birbirlerinin yaşamını etkiler...
Yaşamımızın bazı evrelerinde yüzleşmek zorunda kaldığımız güçlükleri ve kırılganlıkları umut dolu öykülerle kaleme alan genç edebiyatçılarımızdan Karin Karakaşlı, ilk kez 1997 yılında ödül alarak yayımlanan romanıyla Günışığı Kitaplığı’nda. Karakaşlı, yeni baskısı için bütünüyle gözden geçirdiği kitabında ilk gençlik yıllarındaki değişimi ve gelişimi duygu dolu bir öyküyle anlatıyor. Yaşamın karşımıza çıkarabileceği zorlukların, yeni dostluklarla nasıl üstesinden gelinebildiğini şiirsel bir dille anlatan, unutulmaz bir roman.
(Tanıtım Bülteninden)
