Türkiye’de siyaseti anlamak, öncelikle siyasetin bir dili olduğunu fark etmekten geçiyor. Akademyanın başvurduğu kavramsal yöntemin ya da medyanın kullandığı gündelik dilin bu farkındalığı oluşturmaya yetip yetmeyeceği tartışma konusu. Soyut kavramsal yapıların sağduyudan uzak olma, medya dilinin de sanal bir gerçeklik üretme tehlikesi var. Siyaset dilinin ise hem kavramlara hem de olgulara aynı anda bakan, fakat akademyanın dar kalıplarını ve medyanın güncellik kaygısını aşan bir tabiatı var.
(Arka Kapak)
